Merhaba bisiklet dostlarım;
Bu ay size 1990 lı yılların efsane bisikletçisi İspanyol un emeklilik hikayesini kendi röportajından aktaralım istedik.
Eski spor gazetecisi Jacinto Vidarte, Miguel Indurain'in son basın
toplantısına 2 Ocak 1997'de saat 1'de bisiklet yarışçısı olarak tanık olduğu
kasvetli, cenaze atmosferini nasıl hatırladığını anlatıyor.
Aksine beş ardışık tarafından
taçlandırılmış indurain başarılarının bir kutlama, daha Tour de France zaferler - ilk ve tek binici bunu
bugüne kadar - indurain profesyonel kariyerinin son bölümün son sayfasını bu
indi: uzun boylu bir adam içinde onun 30'ların başında kasvetli bir kış ceket
ve karanlık gömlek Pamplona'da bir otel konferans odasında bir masada tek
başına oturan, mikrofonlar ve TV kameraları denizine bakan ve tek bir kağıttan
hazırlanmış bir konuşma okuyarak. Indurain'in dünyaya artık sporun bir
parçası olmadığını söylemek iki dakikadan az sürdü.
Masanın üzerinde posta yuvası jaunes, arkasında afiş veya poster yoktu,
eski Banesto ekibinin hiçbir üyesi yoktu, basın görevlisi Francis Lafargue'i
yasakladı, gazetecilerden ayrı ayrı röportajlar izlemedi.
İspanya'nın şimdiye kadarki en büyük atleti olarak tanımlanan adamın
tanınması ve övgüsü, Indurain kısa ifadesini okumayı bitirdikten sonra otel
odasında 100 kadar gazeteciden spontane bir alkış turu ile başladı. Yerel
bir radyo istasyonu o sabah erken saatlerde numarasını yayınladıktan sonra otel
faks makinesinin iyi dileklerden gelen mesajlarla sıkışmasına devam
ettiler. Gelecek günler ve haftalar boyunca sular altında kalacaklardı.
Gazete Eğer MARCA , tüm ön
sayfasında ertesi gün ve indurain çekilmesinle onun 24 sayfalık kapsama
karşısında 'ın dev gözyaşı şeklindeki başlık Indurain basın toplantısında
kendisine, bisiklet bırakma konusunda milletin duygularını özetledi gelen
görünüşte hiçbir duygu olursa olsun orada insanın kendisi, hala daha az
gözyaşı.
Indurain, hazırladığı açıklamadan okudu ve “bu sporda maksimum seviyede
olmanın çok fazla şey gerektirdiğini ve bununla geçen her yıl elde edilmesi
daha zor olduğunu düşünüyorum. Bunun hobi olarak tadını çıkarın. Bence bu benim
ve ailem için en iyi karar. Onlar da beni bekliyor. "
Son zamanlara kadar kibar olan, bıraktığını duyurmadan önce, Indurain basın
toplantısına herkese "Yeni Yılınız Kutlu Olsun" dileyerek başladı ve
sonra "İstediğiniz zaman başlayacağım."
Otel kapısına gitmeden önce sadece bir soruyu yanıtladı: üzgün
müydü? Her zamanki özlü özerkliği Indurain, "Hayır, bunun gelecek bir
gün olduğunu ve sonunda burada olduğunu biliyordum."
Ancak o günün nasıl olduğu ve nasıl oynanması gerektiği kesinlikle farklı
olamazdı: görkemli kariyerine dramatik, muzaffer bir bakış yerine, Indurain'in
çıkışı acı bir şekilde düşük anahtardı.
Indurain'in iki profesyonel müdüründen biri olan Eusebio Unzue, bir
keresinde bana, "ekibimin geçmişiyle ilgili sahip olduğum en büyük
borç" dedi.
Ancak bunun yerine Banesto yönetimi, erken ayrılmasında kilit rol
oynamıştı. Ve 32 yaşında, Indurain hala altıncı bir tur için
deneyebileceğini hissettiğinde - basın toplantısında söylediği gibi -
İspanya'nın en iyi spor yıldızı için tek seçeneğin memleketi Villava'nın
sokaklarında olması neredeyse inanılmaz görünüyordu. Pamplona'dan bir taş atışı
ve spor dışında.
Buna nasıl gelmişti?
Miguel Indurain, sarı formasını 1993 Tour de France'ın
zaman deneme aşamasında savunuyor (İmaj kredisi: Getty Images Sport)
Indurain, 1996'da Lagos de
Covadonga tırmanışının eteklerinde 1996'da Vuelta a España'dan ayrıldığından beri -
ekibi tarafından katılmak zorunda kaldığı ve Banesto ile kırılmanın en büyük
tek nedenini oluşturan spekülasyon Indurain'in geleceği hakkında İspanya genelinde
öfkeli olmuştu.
Chema del Olmo, o zamanlar İspanya'nın Onda Cero radyo istasyonunda bir
spor gazetecisi olarak, "Bisiklete binme o zamandan beri çok daha
popülerdi ve Nadal ile birlikte Indurain İspanyol sporunun ana referans
noktasıydı."
Diyerek şöyle devam etti: "Mantıken, kamuoyunun yapacaklarına olan
genel ilgisi çok yüksekti."
Uluslararası bisiklet severler arasında
yurtdışına ilgi çok daha azdı ve Cyclingnews'in yeni
yıllarında, Lance Armstrong'un kansere karşı devam eden savaşıyla
birlikte, Indurain sonbaharda kışın Avrupa'da derinleştikçe nadiren manşetlerin
dışında kaldı.
3 Ekim'den itibaren Cyclingnews , Banesto Jose
Miguel Echavarri'nin birçoğu tarafından Indurain'in potansiyel halefi olarak
görülen Abraham Olano'nun , Indurain'in
emekliliğiyle ilgili iki bölümlü raporuna kadar 'Indurain'in altıncı Turu
kazanmasına yardımcı olmak' için imzalayacağını doğruladığını söyleyen bir
hikaye yayınladı. Ocak ayının başlarında, vakumu dolduran büyük söylentiler
bulutuyla birlikte, ne kadar az somut bilgi olduğu web sitesinde düzenli olarak
yer buldu
Advertisement
"Basın raporlarının
güvenilirliğiyle ilgili genel şartlar ..." Cyclingnews'ın on beş güncellemesinden
birini acımasızca sonlandırmasıydı.
Ancak yurtdışında, net bir resmin olmaması acı verici bir şekilde
hissedilirdi, İspanya'da farklı değildi: bir gün Indurain emekliliğe ayarlanmış
gibi görünüyordu, bir sonraki altıncı Tur için savaşacaktı, bir sonraki tekrar
çıkın. Banesto genel müdürü Jose Miguel Echavarri, ünlü olarak, tüm sorudan
çok endişe duyduğunu, bir zamanlar bir mum yakmak ve ilahi müdahaleye yalvarmak
için Pamplona katedraline gittiğini söyledi. belki göründüğü kadar sıra dışı
değildir.
Ama gerçek şu ki bu dünyada kimse yoktu, ama bir sonrakinde neler olup
bittiğine dair bir ipucu yoktu.
Asla iletişimcilerin en büyüğü olan Indurain, kişisel bir basın subayı gibi
bir şeye sahip değildi ve yaptığı birkaç röportajda değerli az şey vermişti,
ancak yine de hepimizin bildiği bir karar vardı.
Bir noktada, bütün bir ay, Karayipler'de tatildeyken, hiçbir güncelleme
yapılmadan geçmişti. Banesto yönetimi neredeyse medya kadar az şey
biliyordu ve Indurain'in onlarla sadece Ekim ayında, diğeri Kasım başında olmak
üzere sadece iki toplantı yaptığını bildiriyor. Aralık ayına kadar
Echavarri basına şöyle diyordu: "numarasını her aradığımda, doğrudan cevap
telefonuna geçiyorum."
Del Olmo, "Şimdi bile Miguel ile eski yönetmenleri arasındaki ilişki
kötü."
"Banesto'nun ekibin 25. yıldönümü için bir tür anma töreni olduğunda
hatırlıyorum, Indurain'in erkek kardeşi ve takım arkadaşı Pruden, o sırada
Pamplona'da bir tür siyasi pozisyon aldı. Ama Miguel olmadı."
Indurain Fransa Bisiklet Turu'nda forma
giyiyor (Resim kredisi: Getty Images)
Gezin faydası ile Indurain ve yaşam boyu ekibi arasında her şeyin iyi
olmadığını gösteren işaretler, kariyerinin zirvesindeyken 1995'in ikinci
yarısına kadar uzanıyordu.
Vidarte, üst üste beş Tours de France kazanan ilk binici olan binici ve
takım yönetimi, "Kolombiya'da Saat Kaydı konusunda bir girişimde
bulunduktan sonra" düşmeye başladı.
"Miguel Colorado'da uzun bir eğitim kampı yapmıştı, sonra Dünyaları
yapmış ve Abraham Olano Dünyaları kazandığında oynadığı rol için medyadan biraz
daha fazla içeri girmişti." (Indurain aslında o gün mükemmel bir
takım arkadaşı oynamıştı. Yarıştaki en güçlü ve en yakından gözlemlenen binici
olarak, Olano'nun geç saatlerde saldırdığı, hepsi İspanyol zaferi dışında
oturdu. Ama ana akım medya için, kazanmanın başarısızlığı olarak görülüyordu.)
İlan
"Bu noktada, Saat Kaydı yerine, bitkin düştü ve sadece eve gitmek
istedi."
Bir sonraki parlama noktası, Banesto'nun belirsiz kalan nedenlerden ötürü,
Indurain'in kişisel doktoru ve eğitmeni olan Sabino Padilla'nın 1996 Tour de
France'daki takıma eşlik etmesini sağlayarak Padilla'yı yarış için kendi
ulaşımını kiralamaya zorlamasıyla geldi. Turu beş yıl içinde ilk kez
kaybetmek işe yaramadı. Gerçek bölünme, Indurain, Vuelta a España'yı
isteklerine karşı ve takımın emirleri ile yarıştığında ve Lagos de Covadonga
tırmanışının dibinde terk ettikten sonra, yarık daha da genişlemişti.
Indurain neden o yıl Vuelta'ya katıldı? Indurain'in kariyerinin son
bölümünün en az net kalan kısmı.
Indurain bunu şimdi tartışmayacak, ama sonra kariyerinin çoğunu her türlü
ayrıntıda tartışmaktan nefret ediyor. Eski takım arkadaşı Pedro Delgado,
Indurain'in kendi atılganlık eksikliğinin kurbanı olduğunu ve boş yere
katılmayı reddetmesi gerektiğini savunuyor. Eusebio Unzue, fikrinin
Indurain'in olası bir emeklilikten önce Vuelta'yı ülkelerine bir tür saygı
olarak süreceği, ancak geziyle büyük bir hata olduğunu kabul ettiğini söyledi.
Indurain'in MARCA’nın Josu Garai’ye
1996’da söylediği gibi : "Hayatımda ilk kez birileri bir şey
yapmamı zorunlu kıldı ve iyi idare etmiyorum."
Unzue'nin son dakikada geri adım attığı ve Indurain'e katılmanın gerekli
olmadığını söylediği ısrarına rağmen, bu noktaya kadar önemli değildi. Belki
de Indurain, Banesto'nun onu yarışmaya zorlamaya çalıştığı gerçeğinin, kendine
güveninin yeterince büyük bir ihlali olduğunu düşündü. Aslında Vuelta'ya
katılmak ne burada ne de oradaydı.
İronik bir şekilde, Indurain'in daha sonra basın toplantısında açıkladığı
gibi, beş yıl içinde ilk katılımında evindeki Grand Tour'u terk etmesi, bir
yarışçı bittiğinde zamanını sonuçlandırmasına yol açmadı. Aslında, bunun
tam tersi bir etkisi vardı.
Ocak ayından bu yana bırakmayı düşündüğünü itiraf ettiği basın açıklamasında
"Sporu bu şekilde bırakamadım" dedi.
ONCE Indurain ilişkisine girdi
Miguel Indurain İspanyol takım arkadaşı Abraham Olano
ile birlikte (Resim kredisi: Getty Images)
Bu noktada, kesin olarak, 1996 Vuelta a España'nın 3. sahnesinde, ONCE,
Banesto'nun İspanya'daki büyük rakipleri ilişkiye girdi.
Manolo Saiz, Indurain biyografisi için röportaj yaparken, aramızdaki ilk
büyük iletişim anı ve ONCE sürücüleri bir Miguel'deyken Miguel'i geçtiğimde
Albacete [aşama 3] yolunda geldi.
"Ben" derim "Miguel, zamanı geldi" ve
"haklısın" diyor ve o kademe temiz tutmak için çocuklarımla çalışmaya
başladı. Bir spor salonunda böyle bir iletişim anı varsa, imzalamak için
bir iletişim anı olabilir. "
İlan
ONCE'nin Miguel Indurain'e olan ilgisi, 1996 sonbaharında Albacete'de
rüzgârlı bir günden çok daha uzun sürdü.
1990'da, ONCE yönetiminin önemli bir üyesi Indurain'e Banesto'dan ayrılmak
isteyip istemediğini görmek için yaklaştı. Onun fikri Indurain'i bir sahne
yarışçısı olarak değil, uzman bir zaman triallisti olarak imzalamaktı. ONCE,
Indurain'in sözleşmesinin bittiğine dair rüzgar aldı, Indurain'in o yıl ONCE
ile yeni imzalamış olan Bask yarışçısı Marino Lejaretta ile arkadaş olması
sayesinde oldu.
1990'da, Indurain, ONCE temsilcisine ilgisinden dolayı teşekkür etti, ancak
kibar ve sıkı bir şekilde, finansal nedenlerle değil, nerede olduğunu iyi
söylediğini, çünkü daha sonra "Banesto ile müzakerelerim çok ileri
olduğunu" söyledi.
ONCE, 1996 yılında onlara ihtiyaç duyduğu kadar Indurain'e ihtiyaç
duyuyordu, ancak ONCE on yılın en iyi, en teknolojik olarak en gelişmiş takımı
olarak görülse bile açıktı.
Eski bir ekip üyesi, "Sadece bir takım olarak iyi olmak istemedik:
görüntü açısından, bu tür kolektif güç, Indurain'in boyuna göre oynayabileceğimiz
tek karttı."
Alex Zülle ve Laurent Jalabert ile takım lideri olarak yıllar geçtikten
sonra, Indurain'i imzalamak ONCE'nin daha geniş İspanyol halkına çok daha
etkili bir şekilde ulaşmasını sağlayacaktır. O yıl Mapei ile olan
sözleşmesini 'ONCE'den başka herhangi biri' için imzalamak şartıyla yapmasına
izin verilen Abraham Olano'yu imzalayamadılar.
O zamanki raporlar ONCE ve Indurain arasında beş toplantıdan söz etse de,
aslında iki segmentte de olsa sadece bir tane vardı.
Birincisi, Bask Ülkesi başkenti Vitoria yakınlarındaki ONCE yönetiminin bir
üyesine ait özel bir evdeydi, Indurain'in Villava'daki evinden birkaç saat
uzaklıkta, ikincisi de Vitoria'daki uzun bir akşam yemeği. Dört kişi
vardı: Indurain, doktoru ve sırdaş Sabino Padilla ve iki ONCE patronu, Manolo
Saiz ve Pablo Anton.
Gün boyu süren tartışmanın ilk bölümünün çoğu, Indurain'in ONCE'de ne tür
bir takım desteğinin olmasını beklediğiyle ilgiliydi. Saiz, Lombardiya'da
sezonun son yarışları için İtalya'ya uçarken Laurent Jalabert ve Alex Zülle ile
Indurain'in takımına gelişini incelemiş ve temizlemişti.
Yıllarca süren rekabetten sonra, öğrenme süreci iki yönlü bir sokaktı:
ONCE'nin yöneticileri, en son teknolojinin bir simgesi olarak düzenlenen
Indurain'in eğitim sırasında hiç bir kalp atış hızı monitörü kullanmadığını
keşfetmek için meraklandılar ve biraz şok olmadılar. .
Konuşmanın gevrek kısmı yemeğin kapanış bölümünde geldi: Indurain'in maaş
olarak ne kadar istediği. Fiyatını - kabaca Banesto'da kazandığı parayla
aynı şekilde adlandırdığında ve daha sonra asla doğrulanmamasına rağmen kabaca
10 milyon dolar olduğunu bildirdiğinde - ONCE yöneticileri Indurain'e toplam
ekip bütçesinin iki katı kadar çağında, STK başkanından izin almak zorunda
kalacaklardı.
Bu noktada kader araya girdi: ONCE yönetim kurulu seçimlerinin ortasındaydı
ve o zamanki Başkan Anton ve Saiz'e bir karar alınmadan önce beklemeleri
gerektiğini söyledi. Seçim süreci kışa sürüklendi ve Indurain'i somut bir
teklifle çalmak yerine, ONCE yönetiminin elleri bağlandı.
Bu yüzden medya fışkırırken -
özellikle L'Equipe , Banesto'daki
bir kişi tarafından Indurain'in ONCE ile yaptığı görüşme hakkında
bahşiş verdikten ve Indurain'in kadroları 10 milyon avroya
çevireceğini ve ONCE seçim kampanyasının aralıksız olarak sürüklenmesiyle
birlikte bir hikaye yayınladı. etkili bir şekilde beklemeye alınacak ve büyük
olasılıkla sona erecek Ama Indurain dışında kimse yapbozun tüm parçalarına
sahip değildi ve asla gelmeyen bir teklif bekliyordu.
Kafa karışıklığı öyle oldu: Olano, o sonbaharda Banesto'ya imza attığında,
Indurain'in Turda teğmen olarak yarışacağını ve takıma diğer yarışlarda
liderlik edeceğini düşünüyordu. Bunun yerine, birdenbire kendini
Indesto'nun ayakkabılarını Banesto'da doldurmak zorunda buldu: bir zamanlar
söylediği gibi, yetersizlik için önemli bir armağanını gösterdi - Indurain ile
ortak bir yanı - "bu aynı şey değil."
Advertisement
Vidarte, "Bir başka sorun İndurain'in ajanının
olmamasıydı." "Padilla dışında ona tavsiyede bulunacak kimse
yoktu ve rakip takımların onunla konuşmasını zorlaştırdı."
Başka bir takımın direktörü Polti'nin Gianluigi Stanga o sonbaharda
Indurain'e bir teklifte bulunduğunda, söz konusu sürücüye ulaşmanın tek yolu
Indurain ev telefon numarasına bir faks göndermek ve birisinin fark edeceğini
ummaktı. Yaptılar ama ilgi göstermediler. Kelme'den gelen bir teklif,
neredeyse kesinlikle bir tanıtım dublör olarak tasarlandı, o kadar da ileri
gitmedi ve Lampre'den bir teklif bile yoktu.
Indurain'in gerçekten ne kadar ilgilendiğini bilmek de çok zordu. 1996
sonbaharında takım aramak yerine koşmak yerine, bir ay boyunca tatile
çıkmıştı. 1996'da olağan ikisinden ziyade bir yıllık bir sözleşme yapmayı
zaten tercih etmişti - Banesto'nun yönetiminin daha sonra emekliliği
düşündüğünün kanıtı olarak sömürmeye çalıştığı bir şey.
Ancak Vuelta'dan sonra Indurain görünüşte fikrini değiştirmişti. Aynı
zamanda, Banesto'ya yıllarca süren tam bağlılıktan sonra ONCE ile yaptığı
görüşme, devam etmek istediğini önerecektir. Bu, görünüşte sonsuz
Banesto-ONCE savaşının başka bir bölümü için taze yakıt sağladı.
Jose Miguel Echavarri, hiçbir zaman
seçim cümlesi kısa değil, ONCE'nin
"angulas satın almak isteyen" - İspanya'da son
derece değerli ve pahalı bir balık türü - "cebinde para
olmadan" gitmişti .
Yine de ONCE en azından balık avcılarının içindeki ürünü izlerse, Echavarri
Aralık ayında MARCA için bir ödül töreninde vurgulandığı gibi burnu dükkan
penceresine yapışmıştı. Indurain ve Echavarri hem davet edildi hem de
binici ve yönetmen oditoryumun farklı taraflarına mümkün olduğunca uzağa
oturdular.
Gerçekten de, ONCE'ye imza atmak Indurain'in kariyerine devam etmesinin tek
yolu olmaya devam etti ve Indurain emekli olmadan önceki son günlerde medyada
ciddi bir alternatif olarak gündeme getirilecekti. Yine de ONCE para
eksikliğinden rahatsız oldu ve başka hiçbir takım Indurain'e erişemedi.
Perde 2 Ocak'ta Indurain'in kariyerine düştüğünde, görünüşte düşünülemez
olmuştu: neslinin en başarılı binicisi, İspanya'nın kendini modernleştirmede
başarısının sembolü haline gelen adam, kimsenin (ya da aslında) söylenecek kötü
bir kelime, spor dışındaydı.
Günün sonunda, vazgeçmek tek seçenekti - ve Lance Armstrong'un Indurain'e
ekibinde bir geri dönüş yapması yönündeki önerisi, hiçbir zaman yerden
kalkmadı. Ama bu, her durumda, başka bir hikaye.
